Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Duo Reges: constructio interrete.
Quare conare, quaeso. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit?
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Sed potestne rerum maior esse dissensio?
Dat enim intervalla et relaxat.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Itaque his sapiens semper vacabit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Iam in altera philosophiae parte. Quo tandem modo? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sint ista Graecorum;
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Et nemo nimium beatus est; Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Laboro autem non sine causa;
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. An haec ab eo non dicuntur?
Scisse enim te quis coarguere possit? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Hoc tu nunc in illo probas. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quod quidem nobis non saepe contingit. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?
Si gravis, brevis;
Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; An potest cupiditas finiri? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
