Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Si longus, levis; Duo Reges: constructio interrete. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Esto, fecerit, si ita vis, Torquatus propter suas utilitatesmalo enim dicere quam voluptates, in tanto praesertim viro-, num etiam eius collega P.
Quis enim redargueret?
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Quo tandem modo?
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Sed videbimus.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Quid vero?
Neutrum vero, inquit ille.Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Sint modo partes vitae beatae. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Murenam te accusante defenderem. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Quis enim redargueret? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Pauca mutat vel plura sane; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Audeo dicere, inquit. Igitur ne dolorem quidem. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?Quae cum essent dicta, discessimus. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quae ista amicitia est? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Scaevolam M.
Deinde concludebas summum malum esse dolorem, summum bonum voluptatem! Lucius Thorius Balbus fuit, Lanuvinus, quem meminisse tu non potes.
Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.
Quorum altera prosunt, nocent altera. Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Haeret in salebra. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? ALIO MODO.
Ita prorsus, inquam;
At iam decimum annum in spelunca iacet.
De vacuitate doloris eadem sententia erit.
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur?
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Idemne, quod iucunde? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Et certamen honestum et disputatio splendida!
Quonam, inquit, modo?
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Ut pulsi recurrant?
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
