Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quare attende, quaeso. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed videbimus.
Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sed haec nihil sane ad rem; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quod quidem nobis non saepe contingit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. In schola desinis. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Sive hoc difficile est, tamen nec modus est ullus investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi defatigatio turpis est, cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum.Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Non est igitur voluptas bonum.Non igitur bene. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. In schola desinis. Inquit, dasne adolescenti veniam? Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Haeret in salebra.
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Praeteritis, inquit, gaudeo. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Velut ego nunc moveor. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Minime vero istorum quidem, inquit.
Cur haec eadem Democritus? Quae contraria sunt his, malane? Minime vero istorum quidem, inquit. Iam contemni non poteris. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. An tu me de L. Dici enim nihil potest verius.
Immo alio genere;
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Idem adhuc;
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Avaritiamne minuis?
Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Age sane, inquam.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Si enim ad populum me vocas, eum. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Igitur ne dolorem quidem. Summus dolor plures dies manere non potest? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Igitur ne dolorem quidem. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Ita prorsus, inquam;
Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;
Neutrum vero, inquit ille.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Perge porro;
Dicuntur ista, Cato, magnifice, inquam, sed videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone et cum Aristone, qui omnia exaequant, esse communem?
Iam vero animus non esse solum, sed etiam cuiusdam modi debet esse, ut et omnis partis suas habeat incolumis et de virtutibus nulla desit.Maximus dolor, inquit, brevis est. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Sumenda potius quam expetenda. Si id dicis, vicimus. Quis est tam dissimile homini. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
