Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Age sane, inquam. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Audeo dicere, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Verum hoc idem saepe faciamus. Audeo dicere, inquit. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.
Nam qui sciet ubi quidque positum sit quaque eo veniat, is, etiamsi, quid obrutum erit, poterit eruere semperque esse in disputando suus.
Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
Sed ut ad propositum-de dolore enim cum diceremus, ad istam epistulam delati sumus-, nunc totum illud concludi sic licet: qui in summo malo est, is tum, cum in eo est, non est beatus;Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quare attende, quaeso. Si longus, levis dictata sunt. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Non laboro, inquit, de nomine. Sed haec in pueris; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Falli igitur possumus. Cave putes quicquam esse verius.
Nobis enim ista quaesita, a nobis descripta, notata, praecepta sunt, omniumque rerum publicarum reetionis genera, status, mutationes, leges etiam et instituta ac mores civitatum perscripsimus.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Comprehensum, quod cognitum non habet? Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Cur post Tarentum ad Archytam? Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Audeo dicere, inquit. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Itaque contra est, ac dicitis; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Quare attende, quaeso.
Poterat autem inpune;
Non igitur bene.
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Quid de Pythagora?
Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.Nam quid possumus facere melius? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.Si longus, levis dictata sunt. Id mihi magnum videtur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Dat enim intervalla et relaxat. Quis enim redargueret? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Proclivi currit oratio.
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Ut aliquid scire se gaudeant? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Quae cum essent dicta, discessimus. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Quare conare, quaeso. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Audeo dicere, inquit. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
