Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc non est positum in nostra actione. Quid, de quo nulla dissensio est? At multis se probavit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit?
Deprehensus omnem poenam contemnet.
De hominibus dici non necesse est.
Nos commodius agimus.
Itaque contra est, ac dicitis;
Murenam te accusante defenderem.
Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; At iam decimum annum in spelunca iacet. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Sumenda potius quam expetenda.
Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Tenent mordicus.
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Sed videbimus.
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Ita credo.
Quid me istud rogas?Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque concluderent.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave!
Sed hoc sane concedamus. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Videsne quam sit magna dissensio? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Nos vero, inquit ille; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Sed haec in pueris; Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Equidem e Cn. Quid iudicant sensus? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni quam mali?Tollenda est atque extrahenda radicitus. Paria sunt igitur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. De illis, cum volemus. Sit enim idem caecus, debilis.
Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Id enim natura desiderat. Erat enim Polemonis. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Age, inquies, ista parva sunt. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.Duo Reges: constructio interrete. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Dici enim nihil potest verius. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Sit sane ista voluptas. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed videbimus.
