Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Quid Zeno?
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Beatum, inquit.
Haeret in salebra.
Si quae forte-possumus.
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Etiam beatissimum?
Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.Cur id non ita fit? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Quae sequuntur igitur? Hunc vos beatum; Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Ubi ut eam caperet aut quando? Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Age, inquies, ista parva sunt. Optime, inquam. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Si longus, levis.
At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Poterat autem inpune;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Ne discipulum abducam, times.
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed tantum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit.
Explanetur igitur.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Eam stabilem appellas.
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Si enim ad populum me vocas, eum.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Et quidem, inquit, vehementer errat;Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae secundum naturam sunt, petenda, sed ab iis et appetitio et actio commovetur.
Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Cyrenaici quidem non recusant; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Ita prorsus, inquam; Quis Aristidem non mortuum diligit? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Certe non potest.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Tria genera bonorum; Sed quid sentiat, non videtis. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Iam in altera philosophiae parte. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Istic sum, inquit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Suo genere perveniant ad extremum; Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Ut aliquid scire se gaudeant?
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Primum quid tu dicis breve?
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;Duo Reges: constructio interrete. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Cui Tubuli nomen odio non est? Sed plane dicit quod intellegit.
