Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid me istud rogas? Facillimum id quidem est, inquam. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Duo Reges: constructio interrete. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quod equidem non reprehendo; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? In schola desinis. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quare ad ea primum, si videtur;
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;De cetero vellem equidem aut ipse doctrinis fuisset instructior est enim, quod tibi ita videri necesse est, non satis politus iis artibus, quas qui tenent, eruditi appellantur aut ne deterruisset alios a studiis.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Suo genere perveniant ad extremum; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Ostendit pedes et pectus.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Immo alio genere; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Si longus, levis;
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Certe non potest.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Pollicetur certe.
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Moriatur, inquit.
Quare attende, quaeso.Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Recte, inquit, intellegis. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Primum quid tu dicis breve? Deprehensus omnem poenam contemnet. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Refert tamen, quo modo.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Sed plane dicit quod intellegit.Quippe: habes enim a rhetoribus; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Idem adhuc; Suo enim quisque studio maxime ducitur. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Si enim ad populum me vocas, eum. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Nos commodius agimus. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Si longus, levis dictata sunt. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quonam, inquit, modo? Ea possunt paria non esse. Erat enim res aperta.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Maximus dolor, inquit, brevis est. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
