Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Tubulo putas dicere? Erat enim Polemonis. Duo Reges: constructio interrete. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quod quidem nobis non saepe contingit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
Tu quidem reddes;
Poterat autem inpune;
Id enim natura desiderat.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Perge porro;
Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Facete M. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Aliter autem vobis placet. Vide, quaeso, rectumne sit. Itaque contra est, ac dicitis; Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; An eiusdem modi?
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?Idemne, quod iucunde? Facillimum id quidem est, inquam.
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Refert tamen, quo modo. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum, pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Omnia peccata paria dicitis. Conferam avum tuum Drusum cum C. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Esse enim, nisi eris, non potes. Nulla erit controversia. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Venit ad extremum; Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Summus dolor plures dies manere non potest? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Ita credo. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quare ad ea primum, si videtur; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Itaque his sapiens semper vacabit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Moriatur, inquit.
Primum quid tu dicis breve?
Quid ergo?
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
An eiusdem modi?
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Si longus, levis;
Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Nos commodius agimus.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
A mene tu?
Si enim ad populum me vocas, eum.De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis;
Bonum integritas corporis: misera debilitas.
Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Cui Tubuli nomen odio non est? Sed residamus, inquit, si placet. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?
